ауылымды қыймаймын
Қандай ауыр мендегі қазіргі сәт
Жүрегім ауырады өткенді ойлап
Балалықтың шалалығын көп көрген жер
Есейгесін болғаны қыймастық шақ
Бой түзеп кетіп барам ауылымнан
Құлындай тебісіп өскен бауырымнан
Бір күні бұл сәттерде артта қалмақ
Қаланың зулап өткен уақытынан
Бұл өлеңді арнаймын ауылыма
Есіп өткен маңдайдан самалына
Ыстық болып жанардан жас тамады
Ауылын қыймай жас қыз қоштасады
