: 0 Жанарым Түспесін десең, егер сезімге кір, Жанарым, менің ылғи кезімде жүрі Жамандық көрсең менің қабағымнан, Жас болып төгіліп кет жанарымнан. Шұғыла боп содан соң ашыл-дағы, Бұлтымды таста серпіп басымдағы. Дамылсыз кірпігімді қаққанымда, Ойымның ойнақтап жүр шатқалында. Жүрегім бол деп, сені зорламайын, Мәңгілік тұтқында ұстап қорламайын. Қарашығым бол-дағы дамылдағын, Қашанда жанарымнан табыл, жаным. Жанарым, […]

: 0 Жанарсыз адам келеді Топсасы жұмыр тобылғы томсарып алып келеді, Толайым мына тірлікті тобылғы таяқ көреді. Толғанып жүрген бейбаққа,тобылғы таяқ тіл бітсе: — Алдыңда ор бар, аяулым,бері жүр, бері! -дер еді Көрінбей оған көктем түр,көрінбей нұр тұр себелеп, Toп қыздар өтіп барады -топтанып ұшқан көбелек. Жанарсыз адам келеді,аттай да алмай жақсылап, Тозығы жеткен асфальтты,тобылғыменен

: 0 Жалғыз көкек Жетімсіреп, жем іздеп балапанға, Жалғыз көкек жүретін жаға талда. Әлдекімді жоқтайтын күн батарда, Әлдекімді жоқтайтын таң атарда. Иесіз қалған, бұзылған тамға барып, Қонушы еді, қонағын қамдап алып. Жоқтаушы еді оңаша отырып ап, Оқшау шетте ұясы, талда қалып. Сұңқыл үнді сұрша құс, жан — Отанын Ойландырып тастайтын жаға талын. Оңашада отырып жоқтаймын

: 0 Жалаң аяқ қыз Төпеп тұрған нөсерге қарамай-ақ, Бір қыз кетіп барады жалаң аяқ. Жалтыраған әдемі топылиын, Кім біледі, жауыннан барады аяп. Ойнақтаған далада қара көзім, Еске түсіп кетті ме бала кезің? Елең қылмай ешкімді барады өзі, Жалаң аяқ жүргендей дала кезіп, Еркін ұстап елігім барады өзін. (Шыт көйлегі жабысқан кеудесіне.) Қарамасқа, қоймайды көрмесіңе.

: 0 Жазғырма мені, жан-аға Жазғырма мені, жан-аға, Жаманға мені балама. Жалғыз түп емен көріп пе ең, Жабырқап тұрған далада? Емен деп мені бағала. Еменде жапырақ-жүректер, Үй етсе самал дір еткен. Осынау елсіз жапанға, Жападан-жалғыз кім еккен? Далада дауыл болғанда, Сая жоқ жанын қорғауға. Ұшайын десе қанат жоқ, Қорғанға — алыс орманға. Жазғырма мені, жаи-аға,

: 0 Жазылар естеліктер мен туралы Жазылар естеліктер мен туралы, Біреулер жан еді дер өр тұлғалы. Біреулер тұлпар еді дер де мүмкін, Бүтінделмей кеткен бір ер-тұрманы. Аңыз ғып айтар мүмкін қылығымды, Қылығымды ұнатқан жұлынуды. Жақсы көрген дер мүмкін «жылынуды» Әйтеуір қазбас былық-шылығымды. Жоқ жанды қиған емес жамандауға, (Сол үшін рақмет адамдарға!!!) Білемін, әйтеуір бір замандарда,

: 0 Жігіттер, мақтанбалық Бөрікті аспанға атып, аттан салып, Жігіттер, мақтанбалық, мақтанбалық! Қашаннан қазақ деген сырмінезді, Мақтаусыз да, мақтансыз жатқан халық. Сабырмен сабақ алып дәуірлерден, Сабырын сары алтыннан тәуір көрген. Қазаққа мақтансын деп жер бермеген, Жерінің кеңдігіндей сабыр берген. Иықтасып тұрсын деп елдерменен, Қазаққа молшылықты кем бермеген, Алайда, Ата-қазақ мақтануды, Әлімсақтан бер қарай жөн көрмеген.

: 0 Еш нәрсенің керегі жоқ Еш нәрсенің керегі жоқ! Керегі жоқ, шаршадым! Басымда ұйып тұрып алды әлемдегі бар сағым, Өніп-өскен топырағыма апарыңдар, Тастандар, Тауларымды,қара суды, Қарасазды аңсадым. Енді емделсем,туған жердің топырағымен емделем, Ескек желмен ентігімді басқанымды жөн көрем. Heгe керек сән-салтанат, ию-қию, той-думан, Таудың ерке тағысымын, тағысымын мен деген. Тіптен маған керегі жоқ, керегі

: 0 Еске алу …Келсең, кел. Ұятыңмен, арыңмен кел. Бойыңдағы жақсылық, барыңмен кел. Биік бол, мендегінің бәрін меңгер, Жабырқаған жанымды жаныңмен көр Бірі ұнатып, біреуі жек көреді, Мен қойғам адамдарға өкпелеуді. Басқа жағдай көңілді көп бәледі, Өкпе, наз дегендерің өткен енді. Өмірдің заңы бөлек, жөні бөлек, Несіне өкпелейсің, жөніңе кет. Бықсып жатар өсектің қоламтасы Еркінірек