Рухани байлық, жан тыныштығы
Рухани байлық, жан тыныштығы
Баяғыда бір кісі қаланың у-шуынан шаршап, жанына тыныштық силайтын жер іздепті. Қала сыртындағы орманға барыпты.Тып-ныш. Ауаны кере демалып отыра бергенде, шегірткенің шырылын, құстардың құйқылжыта ән салғанын, жапырақтың сыбдырын естиді.
Жан тыныштығы айналадағы болып жатқан жағдайға байланысты емес. Мәселе де, шешім де – адамның ішінде.
Қорынтынды: Жан тыныштығын сезіну ірбір адамға бұйырмағаны анық. Ал, ол тыныштық таза жүректе ғана орнайды.
