: 0 Не жетпейді? — Не жетпейді? Құлпырған маңайың гүл,- Деп маған, Ырза болмай, ағайын жүр. Жаным барда, бойымда қаным барда, Жырымнан жан ашуын алайын бір. Бәрі де бар… Басымда бәрі де бар. Жан емеспін жарымжан дәріге зар. Жетпейтіні — жүректің әні болар, Бақыт, бақтың тарыдай дәні болар… Қалғанының бәрі бар бір басымда, Әлі талай […]

: 0 Не деген керемет күн Не деген керемет күн! Жаныда бәрі даяр не керектің: Көрінеді гүлдерің бүр жарғаны, Естіледі ұшқаны көбелектің. He деген керемет күн! Естіледі бал-ара нәр сорғаны, Бармақтай балапан құс ән салғаны. Бәрін де кеудесіне қондырып ап, Дала бір рахатта, Дел-сал жаны. Таулардың самал ессе балағынан, Гүлдер тұр үзілердей сабағынан. Шартарапта шауып

: 0 Не айтам саған, жаным-ай Не айтам саған, жаным-ай, не айтам саған Кете бердім жолменен шайтан салған. «Қолда барда алтынның қадірі жоқ». Қиын екен қосылып, қайта аңсаған. …Сен қалдың қадіріме жетпей менің, Шын берілсең, қара үзіп кетпейді едім. Сол сәттен көз алдымда қалғаны тек Үстінде желбіреген көк көйлегің. …Сонымен сен де кеттің, мен де

: 2 Мәңгілік жастық Мәңгілік жастық, Мәңгілік жасыл, Көкпеңбек. Алақай, біздің алаулы жастық еткен жоқ! Қуарған күз де, Бозарған қыс та, мінеки, Майменен бірге оралды тағы көктем боп. Бүкіл ғаламның, Ынтымақтығын байқаған, Дүниені тегіс жасыл нұрымен шайқаған. Жалғанды мына, Жасыл нұрымен жасартып, Жадырап күліп, Май айы келді қайтадан. Биылғы май бір бөлек, Далаға шыққын, Бақтарда

: 0 Мүйісте Селк етіп, секем алып қарадың-ау, Қай таудың киігі едің, қарағым-ау!? Төбеңде шыр айналып бала қыран, Мүйісте мергені бар қала мынау. Сондықтан секем алып қарадың-ау. Кел, Менің қасыма кел, қасыма кел, Жеңдіріп үрейіңді, басыла гөр, Сұлулыққа сұқтанған жат көздерден, Жалт еткен жанарыңды жасыра бер. Панала, Қасыма кел, касыма кел. От-суы, отауы ырғын жатқан

: 0 Мықтымын ғой дегенмен… Мықтымын ғой дегенмен Қорғасындай бір салмақ кетер емес денемнен. Басады кеп төбемнен. Қош айтысып өлеңмен, Терезеге төнем де Алатауды көрем мен — Басы қарға бөленген. Бауыры көкке кенелген — Алатауды көрем мен. (Қорғасындай бір салмақ арылмайды денемнен) Мықтымын ғой тегінде! Қорқытарың өлім бе, оранарым кебін бе?! Түкірдім мен оларға! Ей,

: 0 Мына қасқа… Қор болған жылдарым-ай, күндерім-ай! Асауға ауыздықсыз мінгенім-ай! Мына қасқа бәрін де біле тұрып, Мына қасқа бірін де білмеуін-ай! Шынымен түсінбей ме мына қасқа, Мына — көз, мына — жүрек, мына — басқа Мына қасқа шынымен түсінбей ме, Бұлбұлдың қонбайтынын қу ағашқа?! Мына — жүрек, мына — көз, мына баста, Ненің барын

: 0 Суық күз сұрғылт… Суық күз сұрғылт, Сұрланып аспан,-күн жауған. Күн жауған шақта қайтатын едік қьірманнан. Көтеріп алып, Өтетін едік сулардан, Қызғалдақ-қызды жаңадан ғана бүр жарған. Бүр жарған жері, Бұлтиып қана батқанда, Мойнымызды қолаң шашымеы жапқанда. Оттықтан ұшқын шашырап кетіп ақ қауға, Өртенуші едік, Өртеген сол бір шақтарда. Қылша мойынды Қытықтап қыздың білегі, Тыңдайтын

: 0 Музаға Отырғанын қарашы күйім келмей, Қайда кеттің? О, Муза! Құйын желдей. Аузымды ашсам өкпемнен жел үреді, Қаңыраған иесіз диірмендей. Мұздатады жанымды бұйым көрмей. Жел үреді желпініп, көрік-кеудем, Күйім келмей отырмын неліктен мен?! О, Муза! Қайдасың сен желік берген? Жалын мен отқа ғана ерік берген Серігім, қайдасың сен сеніп келген? Дәптер жатыр парағы аударылмай,

: 0 Москвадан кетерде Ұлиды боран, Қарып тұр. Сауықтыр мені, сауықтыр Боранын-дағы Мәскеудің Сімірейінші қанып бір. Қылаулап, қылау жауып тұр, Жалықтыр мейлі, жабықтыр. Аспанның мынау ақ құсы Тезірек ұшпай нағып тұр?! Ұша алмай әзір налып құр Ұшуды көксеп халық тұр. Бәрі де бойын жазбақшы, Кеңірек жерге барып бір. Үйреніп қалған ұямдай, Мәскеуді барам қия алмай.