Есіңде ме?
Екеуміз де елде едік.
Екеуміз де жоқ нәрсеге шөлдедік.
Ағайынның айтқанына көнбедік,
Ойлап тұрсам…
Жасаппыз ғой пенделік.
Нені көрдік?!
He бітіріп, жөндедік?!
Нені сездік?
Нені көрдік, досым-ау?!
Аңсап көрген арманымыз осы ма?!
Елге қайтып кетеді деп шошыма,
Оралмаймын бір жығылған қасыма!
Есіңде ме, тар лашық, аласа,
Еденіміз — текемет пен алаша.
Аласа үйде — асқар таудай тамаша,
Аласұрып, қуанушы ек балаша,
Сонда біреу екеумізге қараса,
Тамыз еді…
Жылға, тоғай.
Оңаша.
Шіркін сол шақ!
Тамаша еді, тамаша!
Онда — тамыз, мұнда, міне, қараша…