Турегельдинова Адина Мусаевна
7 мамыр – Қазақстанда Отан қорғаушылар күні. Бұл күн көбіне әскери адамдармен, формамен, парадтармен және патриоттық сөздермен байланысты. Біз әскерде қызмет еткендерді, офицерлерді, шекарашыларды еске аламыз. Бұл – дұрыс. Бірақ соңғы кезде мен бір сұрақ жайлы жиі ойлана бастадым: бүгінгі күні Отан қорғаушы деген кім?
Көп адамға бұл сөз әскермен, қарумен тікелей байланысты сияқты көрінеді. Рас, әскерилер – біздің тыныштығымыздың кепілі. Олар кез келген сәтте елін қорғауға дайын. Бірақ өмірде тек әскери адамдар ғана елге қызмет етеді деп айту әділетсіз болар еді.
Мысалы, дәрігерді алайық. Ол күн-түн демей, адамдардың өмірін сақтап қалады. Бұл – Отан алдындағы үлкен еңбек. Ұстаз – жас ұрпақты тәрбиелеп, болашақ Қазақстан азаматтарын қалыптастырады. Бұл да – елге қызмет. Өрт сөндірушілер, волонтёрлар, фермерлер, инженерлер, жүргізушілер – әрқайсысы өз ісін адал атқарып жатыр. Олар да Отан қорғаушылар емес пе?
Нағыз Отан қорғаушы деген – өз ісіне жауапкершілікпен қарайтын, адал еңбек ететін, айналасындағыларға көмектесуге дайын адам. Ол міндетті түрде қолына қару ұстауы керек емес. Ол қарапайым мектеп мұғалімі болуы мүмкін. Немесе ауылда таңнан кешке дейін еңбек ететін шаруа. Бастысы – ниеті түзу, еліне деген махаббаты бар.
Отанды қорғау – үлкен сөз. Бірақ оны тек әскери міндет деп қабылдау шектеулі ой. Шын мәнінде, еліміздің болашағы әрқайсымыздың күнделікті әрекетімізге байланысты. Біз әділ болсақ, бір-бірімізге көмектессек, заңды сыйласақ – осының бәрі елге деген құрметтің көрінісі.
Жастар да бұл ұғымды кеңірек түсіне бастағандай. Олар үшін Отан қорғаушы – батыр ғана емес, өз ісіне берілген, сенімге лайық адам. Бұл – қуантады.
7 мамыр – тек шеру немесе құттықтаулар күні емес. Бұл күн – ойланып, еліміздің тыныштығы үшін кімдер еңбек етіп жүргенін еске алатын сәт. Олар – көзге көрінбей жүрген қаһармандар. Біз оларды көреміз. Қадірлейміз. Қолдаймыз.
Отан қорғаушылар күнімен құттықтаймын! Елге қызмет ету – әр адамның қолынан келеді. Бастысы – жүректе елге деген шынайы махаббат болсын.