Аттанғанда

Қош!
Деп қанат қағады құстар маған.
Қош!
Деп мені құшақтап, құшқан далам.
Аманаттап біреуге жатыр мені:
– Аманат-деп,- ұямнан ұшқан балам.
Гүлдер-дағы қоштасып, қиылып құр,
Қош айтады талдар да иіліп бір.
Here бәрі қоштасты меніменен,
Қандай тағдыр алдымда бұйырып тұр?!
Heгe көлдер қоштасып, шайқалады?!
Қош, қош деген жаңғырық қайталады.
Салбыраған таулардың қабағынан
Бір кейістік, білмеймін, байқалады.
Барлығы да қоштасып ерікті алар,
(Қойшы, бәрі әншейін желік болар…)
Телеграф сымдары ыңылдайды,
Жатқандайын суық бір беріп хабар.
Қарсы алдымнан қара жол қарсы ағады,
Бүкіл өлке қоштасып жар салады.
Аттанып кетіп барам әлдеқайда,
Қандай тағдыр, білмеймін,
Қарсы алады?!